เดิมศาลจังหวัดภูเก็ตเป็นที่ทำการศาลมณฑล ต่อมาที่ทำการศาลมณฑลได้ถูกเปลี่ยนเป็นสำนักงานอธิบดีผู้พิพากษาภาค แล้วย้ายที่ทำการสำนักงานอธิบดีผู้พิพากษาไปอยู่ที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ศาลมณฑลภูเก็ต จึงเปลี่ยนฐานะเป็น ศาลจังหวัดภูเก็ต

ศาลจังหวัดภูเก็ตปลูกสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ.2459 ตั้งขึ้นโดยพระบรมราชโองการของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 เดิมยืมสถานที่อื่นทำเป็นศาลพิจารณาคดีชั่วคราว อาคารปลูกตามแบบแปลนศาลมณฑลนครราชสีมา

1 ธันวาคม พ.ศ. 2457 ได้เริ่มก่อสร้างที่ทำการศาลถาวรขึ้นที่ถนนดำรง ก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ.2458 เป็นอาคารทรงโบราณชั้นเดียว แบ่งอาคารที่ทำการออกเป็น 4 ส่วน ใช้เป็นห้องพิจารณา 2 ส่วน โดยใช้ส่วนด้านซ้ายและด้านขวาของตัวอาคารทำเป็นห้องพิจารณาอรรถคดี ส่วนด้านหลังเป็นห้องทำงานของคณะผู้พิพากษา ส่วนกลางเป็นห้องทำงานของฝ่ายธุรการ เดิมมีห้องพิจารณาเพียงสองห้องและได้ปรับปรุงห้องเล็กคั่นระหว่างห้องผู้พิพากษากับห้องธุรการทำเป็นห้องพิจารณาที่ 3

พ.ศ.2524 กระทรวงยุติธรรมได้จัดสรรงบประมาณต่อเติมซ่อมแซมอาคารเมื่อวันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2524 สร็จสิ้นในวันที่ 23 พฤศจิกายนพ.ศ. 2525 บริเวณด้านหลังเป็นตึกสองชั้น ซ่อมแซมหลังคา และเปลี่ยนเป็นพื้นหินขัด ใช้เป็นห้องพิจารณาคดี 4 ห้อง ห้องอัยการและทนายความ 1 ห้อง ส่วนตัวอาคารคงรูปทรงไว้ตามเดิม อาคารที่ต่อเติมใหม่ เป็นตึก 2 ชั้น ขนาดกว้าง 20 เมตร ยาว 40 เมตร ชั้นล่างมีห้องทำงานของฝ่ายธุรการ 1 ห้อง ห้องเก็บสำนวน 1 ห้อง ห้องขังผู้ต้องหา 2 ห้อง ชั้นบนมีห้องพิจารณา 2 ห้อง ห้องทำงานของผู้พิพากษา 1 ห้อง และห้องสมุดศาล 1 ห้อง

พ.ศ. 2526 กระทรวงยุติธรรมได้จัดสรรงบประมาณก่อสร้างรั้วศาล โรงจอดรถ ลานจอดรถ เสาธง ปรับปรุงเคาน์เตอร์และห้องเก็บสำนวน

พ.ศ. 2532 ศาลจังหวัดภูเก็ตได้จัดสร้างอนุสาวรีย์ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระบิดาแห่งกฎหมายไทย และอัญเชิญประดิษฐานไว้ ณ หน้าอาคารศาลจังหวัดภูเก็ต

พ.ศ. 2539 กระทรวงยุติธรรมได้อนุมัติงบประมาณเพื่อสร้างอาคารที่ทำการศาลจังหวัดภูเก็ตหลังใหม่ เป็นอาคาร 3 ชั้นขนาด 11 บัลลังก์  ได้รับการบริจาคที่ดินจาก นายวีระ จิรายุส และนางลำไพ จิรายุสจำนวนเนื้อที่ 3 ไร่สองงาน 60 ตารางวา

วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2545 เปิดทำการศาลครั้งแรก